بررسی فراوانی نسبی علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی وپزشکان فارغ التحصیل

افسردگی  یکی از شایعترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روانپزشکی است که شیوع آن در طول عمر بین 15تا25 درصد تخمین زده می شود. پزشکان نیز از این بیماری در امان نیستند و بروز افسردگی در آنها تاثیری عظیم تر و گسترده تر در مقایسه با سایر جوامع تخصصی دارد چون حتی درجات خفیف نقایص حرفه ای ممکن است بیماران را با خطر مواجه نماید. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و شدت علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی وپزشکان فارغ التحصیل است. این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است که از طریق پرسشنامه افسردگی بک در هزار نفر از دانشجویان سال اول ، چهارم و آخر پزشکی ، پزشکان عمومی وپزشکان متخصص شهر اصفهان انجام گردیده است که در هر مقطع 200 نمونه بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده و در مجموع 432 نفر از آزمودنیها اقدام به تکمیل پرسشنامه نمودند . اطلاعات اولیه در نرم افزار spss با استفاده از آزمونهای کای اسکوار ، آنوا و کروس کال والیس تجزیه وتحلیل گردید. از 432 آزمودنی که اقدام به تکمیل پرسشنامه کرده بودند 171 نفر(6/39%) زن و261 نفر (4/60% ) مرد بودند . تعداد مجردین و متاهلین به ترتیب 299 (2/69%) و 133 (8/30%) نفر بود .متوسط نمره بک در کل آزمودنیها 6/13 و برای گروههای پنجگانه از سال اول دانشکده پزشکی تا متخصصین به ترتیب 2/11 ،9/11،3/16،8/19 ، 6/9 بدست آمد . بین مجردین و متاهلین و همینطور بین زنان ومردان تفاوت آماری معنی داری از نظر نمره بک وجود نداشت. نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی وپزشکان فارغ التحصیل است . بخصوص فراوانی وشدت افسردگی در مقطع کارورزان و پزشکان عمومی بیشتر وبا سایر گروهها از نظر آماری تفاوت معنی داری دارد. لذا شایسته است سازمانها و مراجع ذی ربط نسبت به شناسایی عوامل ایجاد کننده و ارائه راه حل های مناسب اقدام کنند تا کارآیی پزشکان وکیفیت ارائه خدمات بهداشتی درمانی ارتقاء یابد.